Nepal

Huidige tijd in Kathmandu:

Nederlands

Dag 27 - donderdag 29 november 2007 (Kathmandu)

Na het ontbijt zoeken we een taxi en rijden we naar Pashupatinath. Bij dit grootste hindoeïstische tempelcomplex van Nepal staat een bejaardentehuis (Social Welfare Centre Briddhashram). Volgens een informatiebord, dat voor het gebouw staat, zou dit het enige bejaardentehuis zijn dat onder toezicht van de overheid van het Koninkrijk Nepal staat.

Het tehuis heeft een capaciteit van 230 personen die minimaal 65 jaar oud moeten zijn. Saillant detail is dat het tehuis op een steenworp afstand van de crematieplek ligt en dat zij ook alle rituelen rondom de crematie verzorgen. Verder zorgt het tehuis ervoor dat de bewoners te eten en te drinken krijgen en dat zij tweemaal per jaar worden voorzien van kleding. Tot slot kunnen de bewoners participeren in religieuze diensten en festivals. Doordat het tehuis als het ware rondom de Panch Deval gebouwd is wonen de bewoners ook nog eens op een religieuze plek. De Panch Deval is een complex dat uit vijf tempels bestaat.

In het tehuis wonen vooral veel gehandicapte ouderen en ouderen die geen familie hebben om op terug te vallen. Alle ouderen hebben hier ook hun eigen taak en zo zie je dat er bijvoorbeeld kleren hangen te drogen aan een waslijn en dat er planten worden verzorgt die op de trappen naar de tempels staan. Omdat het bijna etenstijd is zie je veel ouderen wachten op eenvoudige bankjes waarvoor lange tafels staan. De rijst, die ze krijgen te eten, wordt vanuit grote emmers opgeschept op de metalen borden.

Na zo'n half uur lopen we weer naar buiten. Rondom de Pashupatinath staan allemaal stalletjes waar van alles wordt verkocht. Voor het terrein van de Pashupatinath staat een bord waarin wordt verzocht om een donatie van 250 Nepalese rupees te doen voordat je het terrein betreed. Met dit geld help je om de tempels en monumenten te onderhouden.

De Pashupatinath is de belangrijkste hindoetempel van Nepal. Het complex ligt aan de Bagmati. Deze rivier ontspringt in het noorden van de Kathmandu-vallei en mondt uit in de Ganges. Om deze reden wordt de Bagmati als een heilige rivier gezien en is de Pashupatinath een belangrijke tempel. De geschiedenis van dit tempelcomplex zou teruggaan tot de vijfde eeuw.

Al snel zien we de Bagmati en de crematieghats. Het is hier een stuk relaxter dan de crematieghats van Varanasi in India. Als we op een brug over de Bagmati staan zien we twee brandstapels die in brand staan. Bij één van deze brandstapels zitten twee kaalgeschoren jongens die de oudste zonen van deze twee overledenen, die gecremeerd worden, moeten zijn. De rest van de familie zit in de buurt te wachten tot de crematie voorbij is. In het water van de Bagmati zien we twee jongetjes. Waarschijnlijk zijn deze jongentjes op zoek naar goud. De hindoes die hier gecremeerd worden hopen dat ze in het Nirvana terecht komen. Om dit te bereiken worden ze gecremeerd langs de oever van de Bagmati, en wordt de as in de rivier gegooid. Voor het geval de overledene het Nirvana niet mocht bereiken wordt er voor de crematie een stukje goud op de tong van de overledene gelegd. Dit stukje goud moet ervoor zorgen dat de overledene na zijn of haar reïncarnatie de waarheid spreekt.

Aan de andere kant van de brug wordt een nieuwe brandstapel opgebouwd. Ook worden er allerlei rituelen uitgevoerd.

Dag 27 - donderdag 29 november 2007 (Kathmandu, vervolg)
nepal.2007/kathmandu.briddhashram.04.small.jpg
Social Welfare Centre Briddhashram
nepal.2007/kathmandu.briddhashram.09.small.jpg
Social Welfare Centre Briddhashram
nepal.2007/kathmandu.pashupatinath.02.small.jpg
De Bagmati bij Pashupatinath
nepal.2007/kathmandu.pashupatinath.03.small.jpg
De crematieghats van Pashupatinath
nepal.2007/kathmandu.pashupatinath.05.small.jpg
Ritueel bij Pashupatinath