Jemen

Huidige tijd in Sana'a:

Dag 3 - woensdag 25 april 2007 (Sana'a - Marib, vervolg)

Als wij op de site van het voormalige Sheba aankomen bezoeken we hier eerst de tempel van de zon. Echt schokkend zijn de ruines niet maar archeologisch zijn ze wel van grote waarde. Het is duidelijk dat dit gebied wetenschappelijk een zeer grote potentie heeft. Een aantal borden met achtergrondinformatie over de ruines die nu te zien zijn zouden een grote toegevoegde waarde hebben. Het schrift wat op de ruines zichtbaar is doet denken aan het runeschrift uit noord-europa (alleen het schrift in Jemen is vele malen ouder).

Hierna zijn we naar de Baran tempel gereden. Ook dit was wel aardig om te zien maar wederom niet echt schokkend. Jammer dat er ook hier geen achtergrondinformatie gegeven wordt. Vervolgens zijn we naar de oude dam gereden. Deze dam zou uit het midden van de achtste eeuw dateren. Waarschijnlijk was de dam 700 meter lang, 60 meter breed en 35 meter hoog! De dam zou zo'n 70 km² woestijn kunnen irrigeren en het water werd met een sluis gereguleerd. In de bergen is nog te zien waar het water vroeger langs stroomde. Zoals op zoveel plekken in de wereld zijn de restanten van de dam als steengroeve gebruikt. Hierna zijn we naar de nieuwe dam gereden. Deze dam is een geschenk van een rijke arabier waarvan de voorouders uit het gebied rond Marib kwamen. Achter de nieuwe dam is een groot stuwmeer te zien.

Hierna zijn we verder gereden naar een dorpje even buiten Marib. Het gaat hier om de voorganger van het huidige Marib. Tijdens de burgeroorlog in 1962 is deze voorganger van Marib namelijk gebombardeerd. De gebombardeerde huizen zijn niet gerestaureerd en zijn dus als oorlogsmonument bewaard gebleven. Het is een apart gevoel als je door dit spookdorp loopt. In de huizen zijn de bominslagen nog te zien, verder zie je tussen het puin textielresten en restanten van huisraad.

Dag 4 - donderdag 26 april 2007 (Marib - Seiyun)

Om vijf uur 's morgens vertrekken we met vijf terreinwagens in de richting van de woestijn. Het is nog donker als we onder begeleiding van een aantal militairen vertrekken. Onderweg kunnen we foto's van de zonsopkomst maken. Verder rijden we langs een olieveld waar olie opgepompt wordt.

Midden in de woestijn staat een tankstation. We tanken hier, passeren nog een checkpoint en dan komt het moment dat we de weg verlaten. We rijden de zandvlakten in. We rijden slechts 80 kilometer per uur maar toch lijkt het veel sneller te gaan. Het lijkt wel Parijs-Dakar!

De terreinwagen van Amin, waar ik in zit, heeft dunne banden. Hierdoor kan hij in de woestijn niet goed met de andere terreinwagens, die dikkere banden hebben, meekomen. Op een gegeven moment komen we zelfs helemaal vast te zitten in het zand en zijn de andere vier terreinwagens snel uit het gezicht verdwenen. Gelukkig hebben we voldoende water bij ons want het lukt Amin niet om los te komen. Daarom doen we een poging om de terreinwagen los duwen. Dit lukt en net als we dit gedaan hebben komt één van de andere terreinwagens kijken waar wij gebleven zijn.

Muur bij tempel van de zon

Baran tempel

Gebombardeerde restanten van Marib