India

Huidige tijd in Varanasi:

Nederlands

Dag 18 - dinsdag 20 november 2007 (Varanasi, vervolg)

Jalsain Ghat dient als crematieplek voor de hindoes. De crematies vinden 24 uur per dag plaats en volgens een stel bijdehante jongens zouden er dagelijks drie tot vijfhonderd crematies plaats vinden. Het is een indrukwekkend gezicht en hetzelfde stel bijdehante jongens probeert ons een gebouw in te lozen waar de crematies beter bekeken kunnen worden. Volgens hun hebben we weinig respect voor de overledenen en is het beter om de crematies vanaf het gebouw te bekijken. Duidelijk is dat ze je een schuldcomplex proberen aan te praten zodat je, tegen betaling, met hun meegaat.

Het is in ieder geval niet toegestaan om foto's te maken van de crematies en daar wordt door de diverse omstanders ook goed op gelet. Het is in ieder geval geen probleem om de crematies hier vanaf een afstand te bekijken, alhoewel er een aantal vervelende personen moeilijk te lopen doen (wie is hier eigenlijk respectloos?)

Van een omstander krijgen we een kleine rondleiding over Jalsain Ghat en het aangrenzende Manikarnika Ghat. Als een hindoe overleden is moet hij zo snel mogelijk gecremeerd worden. Thuis wordt het lichaam in doeken gewikkeld en op een bamboedraagbaar wordt het lichaam door onaanraakbaren naar de crematieplek gebracht. Als het lichaam hier aankomt wordt het eerst in de Ganges gewassen en daarna te drogen gelegd. In de tussentijd wordt het haar van de oudste zoon afgeschoren en doet hij een witte sari aan.

Manikarnika Ghat is de meest gunstige plek om gecremeerd te worden want hier zou Parvati, de vrouw van Shiva, een oorring verloren hebben in een put. We lopen naar achter. Hier liggen, net als op de crematieghats, grote stapels hout. Het hout wordt per gewicht verkocht en het beste, maar ook meest kostbare hout, is sandelhout.

We lopen weer in de richting van Jalsain Ghat. In een gebouwtje bij dit ghat brand het eeuwige vuur. Met dit vuur, dat al duizenden jaren zou branden, worden bossen stro in brand gestoken. Een kale man in een witte sari loopt net met een bos stro naar binnen. Door een andere man wordt het bos stro vervolgens in brand gestoken. De bos stro brand echter nog niet maar smeult wat. De man in de witte sari loopt vervolgens met de bos stro naar de crematieplek.

Door een stel onaanraakbaren is voor de overledene een brandstapel gemaakt. In de tussentijd is de man in de witte sari kaalgeschoren Voordat het lichaam op de brandstapel gelegd wordt zijn vrijwel alle doeken rond het lichaam van de overledene verwijderd. Een rijke persoon heeft meerdere lagen doeken dan een arme. De bamboedraagbaar wordt kapot gemaakt als het lichaam op de brandstapel gelegd wordt. De resten van de draagbaar worden zo in de Ganges gegooid (er vindt blijkbaar geen hergebruik plaats). Omdat niet iedereen sandelhout kan betalen wordt er meestel sandelhoutpoeder over het lichaam gestrooid. Verder worden er bloemen over het lichaam gestrooid.

De man met het kale hoofd en de witte sari is ondertussen bij het lichaam van zijn vader of moeder aangekomen. Hij loopt vervolgens vijf keer om de brandstapel. Dit heeft met de vijf elementen te maken: water, vuur, aarde, hemel en ether. Ondertussen begint de bos stro ook te branden. Als hij vijf keer om het lichaam gelopen heeft drukt hij de bos stro in het gezicht van de overleden persoon. Vervolgens steekt hij de brandstapel aan en duurt het niet lang voordat het lichaam in brand staat.

Dag 18 - dinsdag 20 november 2007 (Varanasi, vervolg)
india.2007/uttar.pradesh.varanasi.15.small.jpg
Varanasi, houtstapels bij Jalsain Ghat en Manikarnika Ghat
india.2007/uttar.pradesh.varanasi.16.small.jpg
Varanasi, houtstapels bij Jalsain Ghat en Manikarnika Ghat
india.2007/uttar.pradesh.varanasi.25.small.jpg
Varanasi, houtstapels bij Jalsain Ghat en Manikarnika Ghatl
india.2007/uttar.pradesh.varanasi.34.small.jpg
Varanasi, elektrisch crematorium bij Lali Ghat
india.2007/uttar.pradesh.varanasi.38.small.jpg
Varanasi, Jalsain Ghat en Manikarnika Ghat