Nepal
Huidige tijd in Sauraha:
|
|
|
|
||
Huidige tijd in Sauraha: |
|
|||
Dag 22 - zaterdag 24 november 2007 (Sauraha, vervolg)Langs de oever zie je regelmatig een kleine plevier (Charadrius dubius) zitten. Verder zie je langs de oever natuurlijk ook regelmatig kleine zilverreigers (Egretta garzetta). In een steile oever zijn zwaluwnesten te zien. Je ziet hier dan ook zwaluwen in en uit de nesten vliegen. Onderweg komen we nog twee vrouwen tegen die langs de oever van de Rapati rivier de was doen. Zo nu en dan zie je gieren in de lucht. Ze zijn helaas te ver weg om te zien wat voor soort het is. We varen verder en zien vooral casarca's tussen de stenen aan de oever. Zo nu en dan vliegen er een paar over ons heen. Verder zien we nog een ibis en een maraboe. Als we even later in een stroomversnelling terecht komen zien we een gangesgaviaal (Gavialis gangeticus) langs de oever in het water zitten. Een gaviaal is een krokodilachtige die opvalt door zijn lange smalle bek met veel tanden. Op de neus zit een soort vergroeiing. Met zijn smalle bak kan een gaviaal goed vis vangen. We varen een klein stukje verder om de gaviaal niet te storen en gaan dan aan land. Door de gids worden we op een krokodil gewezen die aan de overkant van de rivier op de oever ligt. Waarschijnlijk is het een moeraskrokodil (Crocodylus palustris). De krokodil blijft echter niet lang op zijn plek zitten en verdwijnt even later in het water. Als we door de rivierbedding lopen komen we diverse sporen van krokodillen tegen. Het gaat hier om zwemvliesachtige pootafdrukken in de modder. Op het moment dat we richting het bos lopen ziet onze gids een interessant spoor. Het zijn pootafdrukken van een tijger. De Bengaalse tijger (Panthera tigris tigri) heeft een oranjebruin tot oranjegele vacht met zwarte strepen. Het zou geweldig zijn als we er één zouden zien maar de kans daarop is volgens onze gids klein. Hij verteld ons dat dit eigenlijk de verkeerde periode is om tijgers te zien. Als we terugkomen in de periode februari - maart schat hij dat de kans 99,9 % is om een tijger te zien. Nu schat hij de kans op 40%. Februari - maart is de beste periode omdat er dan geen begroeiing is op de open vlakten. We lopen het bos in. Hier zien we voornamelijk loofbomen. Als we een stukje lopen horen we apen en even later zien we ze ook. Het zijn langoerapen (Presbytis entellus). Als we weer verder lopen komen we een opvallend insect tegen. Het is een red cotton bug (Dysdercus koenigii). Dit insect heeft een zwarte tekening op zijn rug en is verder rood van kleur. Verder heeft het insect lange poten en voelsprieten. We zien er enige tientallen waarbij sommigen ook wel op ons vallen. Op een open vlakte in het bos valt het op dat het hele gebied met een soort klimop begroeid is. Omdat deze plant alles overwoekert zou je deze plant als een soort van parasiet kunnen zien. Hierna passeren we een plek waar regelmatig neushoorns komen te poepen. Helaas is er geen neushoorn te zien. Bij een open vlakte, die voornamelijk begroeit is met olifantengras, blijven we even stil staan om te kijken of we ook neushoorns kunnen vinden. Zo nu en dan groeit er een boom tussen het olifantengras. Dit zijn de locaties waar in het voorjaar tijgers waargenomen kunnen worden. Vanwege de hoge begroeiing kunnen we geen neushoorn vinden. Als we weer het bos ingaan komen we weer een tijgerspoor tegen. Een tijger heeft met zijn klauwen tegen de bast van een boom aangeklauwd. Hiermee markeert hij zijn territorium. We verlaten het bos weer. De wandeling gaat nu verder over de grasvlakten. De kans is hier klein om zoogdieren te zien. Het zicht wordt hier namelijk belemmerd door het hoge olifantsgras. Het is niet moeilijk om je voor te stellen dat je hier kwetsbaar bent voor een tijgeraanval zoals in de Lonely Planet beschreven staat. Dag 22 - zaterdag 24 november 2007 (Sauraha, vervolg) |
|
|
|
|
